• Γνώμη

Θα σας πω κάτι για εμένα. Δεν μου αρέσουν οι νέοι στόχοι, οι υποσχέσεις και οι προθέσεις για τη νέα χρονιά. Πολύ περισσότερο υπό την πίεση σημαδιακών περιόδων, π.χ., νέα χρονιά, καλοκαίρι, κτλ. Ο λόγος είναι επειδή έχω σταματήσει να βλέπω τον εαυτό μου ως κάτι που πρέπει να διορθωθεί και να μπει σε ένα καλούπι αφομοίωσης. Μη με παρεξηγείτε. Δεν είμαι εναντίον των στόχων. Είμαι εναντίον αυτής της τάσης όπου μέσω υποσχέσεων και προθέσεων πιστεύω/εύχομαι πως θα αλλάξω. Καινούρια χρονιά, καινούριος εαυτός. Σωστά; Αρκεί μια υπόσχεση, μια απόφαση ή ίσως μια πρόθεση και η αλλαγή είναι το επόμενο βήμα. Αλλά όλα αυτά είναι απλά διαφορετικές λέξεις για τις επιθυμίες. Και όπως ξέρουμε οι επιθυμίες δεν μας πάνε και πολύ μακριά. Στην καλύτερη περίπτωση, δηλώνουν ότι πιστεύουμε στις μαγικές λύσεις!

Ανεξάρτητα από το πόσο δημιουργικοί γινόμαστε για να αλλάξουμε, κάτι μέσα μας ξετρυπώνει και δεν μας αφήνει να εφαρμόσουμε ότι υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας. Η αμφιθυμία είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι της ανθρώπινης ψυχής: “Θέλω και δεν θέλω”,  “Θέλω αλλά δεν πιστεύω ότι μπορώ”, “Θέλω αλλά θα ένιωθα ενοχές αν το έκανα”. Πάντα παίζουμε αυτό το παιχνίδι με τον εαυτό μας, και αυτό γίνεται πιο έντονο με κάθε νέα χρονιά. Και μόνο που εκφράζουμε την πρόθεση να αλλάξουμε, ο εαυτός μας αντιδρά, επειδή κάτι πάει να εξαφανιστεί -ένα κομμάτι του- με την αλλαγή. Έτσι, βρισκόμαστε ανάμεσα σε αυτό που είμαστε και αυτό που φανταζόμαστε και επιθυμούμε να γίνουμε. Υπάρχει η δύναμη που μας προτρέπει να παραμείνουμε όπως είμαστε και η δύναμη που μας ωθεί να αλλάξουμε τώρα. Μένουμε στη μέση, νιώθοντας αδύναμοι ανάμεσα σε δυο αντιφατικές δυνάμεις να εξουδετερώνει η μια την άλλη. Στη μέση υπάρχει μια ισορροπία απραξίας και αντιφατικών συναισθημάτων.

Τι θα μπορούσε να μας δώσει την ώθηση να πάμε ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που τόσο θέλουμε;

Η αλλαγή είναι μια πολύ πιο σύνθετη και σταδιακή διαδικασία. Αυτό που πρόσεξα φέτος είναι ότι μεταξύ των δυο δυνάμεων, της παραμονής στη ίδια κατάσταση και της αλλαγής υπάρχει μια τρίτη δύναμη: η δύναμη να αφήσω πίσω μου, να εγκαταλείψω, να σταματήσω να εφαρμόζω ό,τι με κρατάει πίσω, ό,τι με βλάπτει, ό,τι δεν με εξυπηρετεί, ό,τι με καταστρέφει, ό,τι με επιβαρύνει.

Φέτος είμαι έτοιμη να εγκαταλείψω το πρόσωπο που δεν θέλω πια να είμαι!

Ποιές ιστορίες μεταμφιέζονται σε υποσχέσεις και σας πάνε πίσω στη ζωή σας; Μήπως, λέτε: “Δεν είμαι επιτυχημένος επειδή δεν έχω σπουδάσει”, “Δεν θα βρω ποτέ σύντροφο επειδή δεν είμαι άξιος για αγάπη”, “Θα αποτύχω επειδή το έχουν προσπαθήσει κι άλλοι”;

Το νέο έτος είναι μια εξαιρετική στιγμή για να κοιτάξετε πίσω και να προετοιμαστείτε να αφήσετε αυτό που είστε έτοιμοι να αφήσετε: υποσχέσεις, γνώμες, ότι δεν σας αντιπροσωπεύει ή δεν σας εκφράζει, ιστορίες για να δικαιολογήσετε λάθη και αποτυχίες, εκδοχές του εαυτού σας που δεν είστε πια.

Αν δεν μπορούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας, τουλάχιστον ας μην την επιβαρύνουμε.

Photo credit: iStockPhoto/ER_Creative